சாத்தான்குளம் கொடூரன்களைவிட கொரோனா எவ்வளவோ மேல்!
இன்று ஜுன் 26, சித்திரவதையால் (International Day in Support of Victims of Torture) பாதிக்கப்பட்டுள்ளோருக்கு ஆதரவு தரும் நாள். மனித உரிமைகள் சம்பந்தமான விழிப்புணர்வு, முன்னெடுக்க வேண்டிய நாள். தன்னார்வலர்கள், தொழிற்சங்கங்கள், அரசியல் அமைப்புகள் ஒன்று சேர்ந்து சித்திரவதையால் பாதிக்கப்படுவோருக்கு உரத்து குரல் எழுப்பி, நீதியைப் பெற்றுத் தர வேண்டிய நாள்! ~இக்வான் அமீர்.
சாத்தான்குளம் காவல்நிலைய கொட்டடி கொலைகளும், பிச்சைக்காரனும்!
மக்களுக்கு சேவை செய்ய வேண்டிய மக்களின் நேரடி வரிப் பணத்தில் சம்பளம் பெற்று குடும்பம் நடத்தும் காக்கிசட்டைகள் மக்கள் சேவகர்களாக இருப்பதில்லை. அதிகார ஆணவத்தின் உச்சாணியில்தான் இருக்கிறார்கள். அநீதிகளும், அக்கிரமங்களுமாய்தான் காவல்துறையின் வரலாறு தொடர்கிறது. கீழ்நிலையிலிருந்து, மேல்நிலை அதிகாரிவரை வாய் திறந்தாலே வெறும் பொய்தான்! பொய்யான குற்றச்சாட்டுகள், பொய்யான புனைவுகள், பொய்யான விசாரணைகள், பொய்யான சாட்சிகள், மேலதிகாரிகளின் பொய்யான விளக்கவுரைகள்! என்று எல்லாமே பொய்கள்தான்!~இக்வான் அமீர.
வடசென்னையில் சூரிய கிரணம்
21, ஜூன் 2020 ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்று வடசென்னை எண்ணூரில் தெரிந்த சூரிய கிரண காட்சி இது.
காக்கிசட்டை கொலைக்காரர்களுக்கு மரணதண்டனை எப்போது?
சாத்தான்குளத்தில், தந்தை ஜெயராஜ், மகன் பென்னிக்ஸீம் சிறையில் கொல்லப்பட்டதற்கு ரூ.10 லட்சம் நிதியுதவியும், குடும்பத்தில் ஒருவருக்கு அரசு வேலை என்ற அறிவிப்பும் நீதியாக இருக்க முடியாது.
டிராகன் பழச் செடியை கவாத்து செய்வது எப்படி?
How To Prune Dragon Fruit ....
Wednesday, April 30, 2014
Sunday, April 27, 2014
Thursday, April 24, 2014
Thursday, April 10, 2014
Tuesday, April 8, 2014
Monday, April 7, 2014
News in English: Assam sees over 63 percent polling till 3 p.m.
As balloting began at 7 a.m., people queued up at polling stations in the state's five constituencies - Tezpur, Jorhat, Kaliabor, Dibrugarh and Lakhimpur. Brisk polling was seen, barring a few booths where the process was briefly delayed due to technical snags in the electronic voting machines (EVMs).
The overall polling percentage in the five constituencies was 63.37 percent till 3 p.m., Assam's chief electoral officer Vijayendra said.
Although balloting officially ends at 5 p.m., polling officials in each booth have to wait till the last man in the queue casts his vote.
While 12 percent polling was recorded in the first two hours till 9 a.m., it went up to 36.44 percent by 11 a.m. By 1 pm the polling percentage went up to over 49 percent, the officials said.
With 65.59 percent polling, Kaliabor recorded the highest voting till 3 p.m. among the five constituencies, followed by Tezpur with 64.8 percent, Lakhimpur with 64.03 percent, Jorhat with 61.92 percent and Dibrugarh with 60.50 percent, the electoral office said.
Polling was peaceful in all the five constituencies, even as the day coincided with the 'Raising Day' of insurgent outfit United Liberation Front of Asom (ULFA).
Although there were no direct threats by the militants this time, police and security forces were deployed in strength to ensure smooth polling.
"There were reports of malfunctioning of some EVMs. We replaced 42 EVMs in different polling stations. So far, polling has been peaceful and there were no reports of any major problem from anywhere," Vijayendra said.
"The polling percentage is likely to increase as there are still long queues in some of the polling stations. We will give tokens to people still waiting in the queues and they can vote. However, no one will be allowed to stand in the queue after 5 p.m.," he said.
An estimated 6.4 million people were eligible to vote Monday for the five seats, for which there are a total of 51 candidates in the fray.
The second phase of polling will be held April 12 in three of the state's total 14 constituencies - Silchar, Karimganj and Diphu (autonomous district).
The third phase will be held April 24 in the remaining six constituencies - Gauhati, Barpeta, Nowgong, Dhubri, Kokrajhar and Mangaldai.
Chief Minister Tarun Gogoi's son Gourav Gogoi, outgoing Congress MP Bijoy Krishna Handique, BJP state president Sarbananda Sonowal and union ministers Ranee Narah and Paban Singh Ghatowar are among Monday's prominent aspirants.
Sunday, April 6, 2014
News in English: ‘Postpone elections, go back to ballot’
நடப்புச் செய்தி: துஹ்லே வகுப்பு கலவரங்கள்: விசாரணை துவங்கியது
தேர்தல்கள் 2014: பாசிஸத்தை விதைப்பவர்களிடம் எதை எதிர்பார்க்க முடியும்?
News in English: MLC election results in Bihar, UP puncture Modi wave balloon
Bihar Legislative Assembly |
In Bihar, out of eight seats BJP managed to win only two seats. Naval Kishor Yadav who won the Patna Teacher seat was an RJD rebel who had left Lalu Prasad’s party recently and joined BJP. It should also be noted that he is from Yadav community which has strong resentment towards both BJP and JD(U), the two parties which get most of the upper caste’s supports. The other seat that BJP won is Tirhut graduate seat. The winner was also a member of JD (U) but fought the election on BJP ticket because his party had denied him ticket.
The Patna graduate seat went to the sitting Member of Legislative Council (MLC) Neeraj Kumar of JD(U) with remarkable lead. Kumar, till the declaration of the result, was suspicious of his win as he feared ‘Modi’s wave’ in the state could crush him down. But finally he won the election with bigger margin than what he got in his last election.
It should also be pointed out that only graduates have voting right for the election of Graduate seat of MLC and only teachers who must also be highly educated persons, have the voting right in election of Teacher seat of MLC. It is well established fact that majority of graduates in the caste driven India still comes from the upper caste communities. It is this upper caste vote bank on which the Hindutva forces claim to have monopoly. BJP has always projected itself as the party of Brahmins, Kashtriya and Baniya. But when most of the graduates and well-educated people come from these three communities, how can BJP lose MLC election in an environment of anti-Congress, pro-Modi wave?
These MLC election results establish the fact that ‘Modi wave’ is not representing Brahmins or Kashtriya, but instead it is representing business community and business houses who have monopoly on the economy of this country. That is why in a recent survey by Economic Times, 74 per cent of the topmost capitalist or business houses of this country has preferred Narendra Modi as their preferred prime ministerial candidate. It is the symbols of this business houses such as Bombay Stock exchange, NIFTY etc which have been performing bull dances on each and every exit polls, showing BJP emerging as single largest party in the forthcoming election.
Modi projects himself as the champion of the causes of Hindus but a recent report by Jagriti Natya Manch on Gujarat’s Model of Development, which is based on data from NSSO, RBI, CAG, WTO, Socio-Economic Review of Gujarat, Sachar Committee, Planning Commission etc shows how Parsis and Christians have been much ahead of even Hindus in terms of taking benefits from Government resources in Modi’s ruled Gujarat.
The highest gainer in terms of proportion of self-employment during Modi’s rule are non-Hindu and non-Muslims while their contribution in rural labour decreased with similar pace as self-employment increased.
The highest proportion of population possessing land above 4 hectares is neither among Hindus nor Muslims. The proportion of non-Muslim and non-Hindu landholding above 4 hectare is almost double both Hindus and Muslims.
The entire ‘wave’ and aura, created so impressively as if only formality of taking oath is left for Narendra Modi as prime minister of India, has been constructed by the business community of this country. They are systematically projecting Modi as India’s future prime minister with hidden dangerous agenda. They know that it is only Modi who can throw tribals out of the lands that are full of coal and minerals. They know that it is only Modi’s model of development which can ensure them encroachment over the lands of poor and helpless peasants of this country. They know that no one other than Mr. Modi can ensure them loan of five times than the calculated total cost of the project and that also at 0.1 per cent rate of interest. And that is why they are pumping huge money on artificial image creation of Mr. Modi as the only savior for India of 21st century.
By Sanjeev Kumar, Source: indiatomorrow.net
(The writer is a Research Scholar at Jawaharlal Nehru University, Delhi)
நடப்புச் செய்தி: ‘பகிரங்கமாக மன்னிப்புக் கேட்க வேண்டும்’
Saturday, April 5, 2014
News in English: Leak the CIA Report:It’s the Only Way to Know the Whole Truth About Torture
In reality, only the executive summary and its conclusions – 480 out of some 6,300 pages – were even included in the vote, and they're nowhere close to being published: it now heads to the White House for "declassification review", an arduous process that will involve multiple government agencies taking a black marker to the documents, including the CIA, the same agency accused in the report of systematically torturing prisoners and lying about it for years. The spy report's subjects and suspects will now become its censors.
It's possible the only way the public will ever get to see the entire landmark report is the same way we've learned everything we know about it: if someone leaks it.
Leaks have been critical to the public knowledge of Bush-era torture since the first hints of Abu Ghraib, and as longtime torture investigator Katherine Hawkins noted, "The Senate report would likely never have existed ... if it were not for previous investigations by journalists and non-governmental organizations."
As with many of Edward Snowden's NSA revelations, those who study the issues have known many of the horrid details for years, but often times only when the general public sees government misdeeds – in the government's own words – do we get anywhere close to real accountability.
Despite its inherent secrecy, the contours of the CIA report's findings have slowly become public, thanks to a steady flow of leaks already coming from various government officials in the past seven days.
The Associated Press disclosed on Sunday that the report concludes torture "provided no key evidence in the hunt for Osama bin Laden", despite statements to the contrary from former government officials like Dick Cheney.
The Washington Post published some more details on Monday, including that the CIA used FBI intelligence gained through humane interrogation – then laundered it through the torture program to justify torturing even more – and that officials continued to order torture on prisoners after they had no more information to give.
The next day, McClatchy reported that the investigation includes the horrid details of at least five suspects to die in CIA custody, including "the death of Gul Rahman, an Afghan who was shackled, doused with cold water and left in a cold cell partially clothed until he died of hypothermia", and "Manadal al Jamadi, who reportedly died after he was hung in a crucifixion-like pose and his head had been covered with a plastic bag."
Sadly, it's possible we may not have gotten to this week's big vote at all if it wasn't for a bureaucratic war of leaks that made its way from the halls of Langley all the way to the theater of the Senate floor. A month ago, McClatchy first revealed that the Senate Intelligence Committee suspected the CIA of spying on the computers it used to conduct its investigation. The CIA countered with leaks of its own, claiming that Senate staffers somehow breached a computer firewall to steal documents they shouldn't have. All that led Sen Dianne Feinstein – normally the intelligence community's most ardent defender – to give a blistering speech that excoriated the CIA for spying on its overseers then lying about it afterward.
The US government insists leaking is a crime, even insinuating it's a form of treason. But CIA brass have always egregiously capitalized on leaks to the media more than anyone, while hypocritically clamping down on anyone who leaked information that didn’t fit its narrative.
Minutes after the intel committee's vote became final on Thursday afternoon, McClatchy posted a more detailed account of the report's 20 findings, including that the CIA repeatedly leaked classified information over the years to the media to manipulate the public's view on torture. This seems to echo what Nancy Pelosi said last month: "You don't fight [the CIA] without a price, because they come after you, and they don't always tell the truth about it."
Nothing sums up their deplorable attitude better than another episode flying under the radar this week: former CIA director Leon Panetta indisputably leaked classified information to the Zero Dark Thirty filmmakers, however, only the people who may have leaked the information that Panetta leaked information are under investigation – and now the intelligence agency's internal whistleblower advocate may lose his security clearances.
As Marcy Wheeler has noted, torture advocates are allowed a free hand to go on book tours, exposing the greatness of torture, while torture critics like former FBI agent Ali Soufan are usually muzzled, or worse. Of course, no government official has ever been prosecuted for torture, but former CIA officer John Kiriakou is in jail for speaking to the press about it.
Still, the larger question remains: will the White House live up to its word and tell us the truth about torture?
President Obama has stated he wants the findings declassified in an expedient manner, but he quickly defended the CIA when it was accused of spying on the Senate, and as McClatchy reported, "the White House has been more involved than publicly acknowledged … For five years, the White House has been withholding more than 9,000 top-secret documents sought by the committee for its investigation, even though Obama hasn’t exercised a claim of executive privilege."
"The CIA will carry out the review expeditiously," said CIA director John Brennan, a man allegedly complicit in the torture regime as a Bush administration official, who multiple Senate Intelligence Committee members have accused of dragging his feet and misleading the Committee about the report.
Those with access to the report have several options to make it public, even if the CIA redacts the documents. The Senate can still release the full summary afterward, as the Justice Department admitted in court documents. A Senator can use the Constitution's Speech and Debate clause to read the full, classified report into the record, as Sen Mike Gravel did with the Pentagon Papers in 1971. And journalist Jason Leopold has filed a Freedom of Information Act suit against the Justice Department for the copy of the report in their possession, which could further compel its release if the government complies.
But all of those scenarios are farfetched. Parts of the report are now in the hands of Senate staffers, White House officials, State Department employees, CIA sooks and soon maybe more. It would not come without great personal risk, but the American people may only be served well if someone with a conscience is brave enough to leak the full report and hold the CIA accountable for its crimes once and for all.
News in English: Sri Sri Ravi Shankar appointed to attack AAP
News in English: No postal ballots for Gulf NRIs
News in English: When Media Becomes Judge
சிறப்புக் கட்டுரை: 'ராக்கெட் கனவுகள்'
சிறப்புக் கட்டுரை: 'மக்களவைக் குறித்து மகாத்மா'
பாராளுமன்றத்துக்கெல்லாம் அன்னையான இங்கிலாந்து பாராளுமன்றம் ஒரு மலடியைப் போன்றும், விபச்சாரியைப் போன்றும் இருக்கிறது.
இது சற்றே கடுமையான கருத்தே; ஆனாலும், முற்றிலும் சரியானதே!
இந்த பாராளுமன்றம், தானாகவே ஒரு நல்ல காரியத்தைக்கூட இதுவரை செய்ததில்லை.
இதனாலேயே அதனை ஒருமலட்டுப் பெண்ணுக்கு ஒப்பிடுகிறேன்.
வெளியில் இருந்து வரும் வற்புறுத்தலினால் அல்லாது, அது ஒன்றுமே செய்ய முடியாது என்பதே அதன் இயற்கையான நிலைமையாக இருந்து வருகிறது.
அடிக்கடி மாறும் மந்திரிகளின் ஆதிக்கத்தின்கீழ் அது இருந்து வருவதால், அதுவொரு விபச்சாரியைப் போன்றது.
இன்று அது ஒருவரின் கீழ் இருக்கும். நாளை வெறொருவரின் கீழ் இருக்கும். சிறந்தவர்களையே மக்கள் தேர்ந்தெடுக்கிறார்கள் எனக் கருதப்படுகிறது. உறுப்பினர்கள் சம்பளமின்றி வேலை செய்கின்றனர். ஆகையால், பொதுமக்களின் நன்மைக்காகவே சேவை செய்கிறார்கள் என்று கருதவேண்டும்.
தேர்ந்தெடுக்கும் வாக்காளர்கள் படித்தவர்கள் எனக் கருதப்படுகிறார்கள். ஆகையால் தேர்ந்தெடுப்பதில் பொதுவாக தவறு செய்யமாட்டார்கள் என்றும் நாம் ஊகித்துக்கொள்ள வேண்டும். இத்தகைய பாராளுமன்றத்தை தூண்டுவதற்கு விண்ணப்பங்களோ அல்லது வேறுவகை தூண்டுதல்களோ அவசியமேயில்லை. அதுசெய்யும் காரியங்களின் தன்மை நாளுக்குநாள் மிகத் தெரிவானதாய் இருக்கும் வகையில், அதன் வேலை எளிதாக இருக்க வேண்டும்.
ஆனால் உண்மையில், அதன் உறுப்பினர்கள் கபடமுள்ளவர்களாகவும், சுயநலக்காரர்களாகவும் இருக்கிறார்கள் என்பது பொதுவாக ஒப்புக்கொள்ளப்படும் சங்கதி. அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் தங்களது சிறு நலன்களிலேயே கருத்துடன் இருக்கின்றனர். பயமே அவர்களை நடத்திச் செல்வதற்கு ஏதுவாக இருக்கிறது. முந்தைய நாள் உருவாக்கியதை, மறுநாள் வேறுவிதமாக அழித்து மாற்றியாகி விடும். அதன் வேலையில், இதுவே முடிவானது என்று ஒன்றை எடுத்துக்காட்டுவது முடியாதகாரியம்.
பெரிய பிரச்சனைகள் விவாதிக்கப்படும்போது, அதன் உறுப்பினர்கள் காலை நீட்டிக்கொண்டு தூங்கி விடுகின்றனர். சில சமயங்களில் கேட்பவர்கள் சலித்துப்போகும் அளவிற்கு, உறுப்பினர்கள் பேசிக்கொண்டே போகிறார்கள். அறிஞரும், எழுத்தாளருமான கார்லைல் என்பவர், அதனை ‘உலகத்தின் பேச்சுக்கடை’ என்கிறார்.
உறுப்பினர்கள் சிந்தித்துப் பாராமலேயே தங்கள் கட்சிக்கு சாதகமாக வாக்களிக்கிறார்கள். கட்டுப்பாட்டிற்கு இணங்கி அவர்கள் அப்படிச்செய்ய வேண்டியிருக்கிறது. எவரேனும் ஓர் உறுப்பினர் தப்பித்தவறி, சுயேச்சையாக வாக்கைச் செலுத்தி விட்டால், அவர் கட்சியை விட்டு பிரிந்தவராக கருதப்படுகிறார்.
பாராளுமன்றம் வீணாக்கி வரும் பணத்தையும், நேரத்தையும் சில நல்லவர்களிடம் ஒப்படைத்தால், அந்நாடு இன்னும் அதிக உயர்ந்த மதிப்பில் இருக்கும். அத்தேச மக்கள் அதிக செலவு செய்து நடத்தும் ஒரு பொம்மைக்கூத்தே பாராளுமன்றம்.
இதனை நான் மட்டும் சொல்லவில்லை. சில ஆங்கிலேய அறிஞர்களும் இதையே கூறியிருக்கிறார்கள். உண்மையான கிறிஸ்தவர் எவரும் அதில் உறுப்பினராக இருக்க முடியாது என்று ஒரு பாராளுமன்ற உறுப்பினரே கூறியிருக்கிறார். மற்றொருவர், அதுவொரு குழந்தை என்கிறார். எழுநூறு ஆண்டுகளாக இருந்து வரும் பாராளுமன்றம், இன்னும் குழந்தையாகவே இருக்கிறது என்றால், அது என்றுதாம் குழந்தைப்பருவத்தில் இருந்து மாறப்போகிறதோ?
பாராளுமன்றத்துக்கு உண்மையான முதலாளி கிடையாது. பிரதம மந்திரியின்கீழ் அதன் நடவடிக்கை நிலையானதன்று. அதனால், ஒரு விபச்சாரியைச் செய்வதுபோல், அதனை அலைகழிக்கின்றனர். பிரதம மந்திரிக்கோ பாராளுமன்றத்தின் நன்மையைவிட, தனது அதிகாரத்தில்தான் அதிக சிரத்தை. அவருடைய சக்தியெல்லாம், தம்முடைய கட்சிக்கு வெற்றியை தேடுவதிலேயே ஈடுபட்டிருக்கிறது.
பாராளுமன்றத்துக்கு நியாயமானதையே செய்யவேண்டுமென என்பதில், அவருக்கு எப்பொழுதுமே அக்கறை கிடையாது. தம் கட்சிக்கு அனுகூலமாகவே பாராளுமன்றம் காரியங்களை செய்யும்படி பிரதம மந்திரிகள் செய்திருக்கிறார்கள் என்பது தெளிவு.
பிரதம மந்திரிகள் மீது எனக்கு எந்தப் பகையுமில்லை. ஆனால், நான் பார்த்திருப்பவைகளில் இருந்து அவர்களை தேசத்தின் அபிமானிகள் என்று என்னால் எண்ணமுடியவில்லை. அவர்கள் லஞ்சம் வாங்குவதில்லை என்பதற்காக அவர்களை யோக்கியர்கள் என நினைத்தால், யோக்கியர்கள்தாம்.
ஆனால், வெளிவராத பல தூண்டுதல்களுக்கு இவர்கள் உடன்பட்டு விடுகிறார்கள். தங்களது காரியங்களைச் சாதித்துக் கொள்வதற்காக, மக்களுக்கு கௌரவப் பட்டங்களை லஞ்சமாக கொடுக்கின்றனர். அவர்களிடம் உண்மையான நேர்மையோ, மனசாட்சியோ கிடையாது என சொல்வதில் எனக்கு எந்த தயக்கமுமில்லை.
வாக்காளர்களுக்கு அவர்களுடைய பத்திரிகைகளே வேதவாக்கு. அப்பத்திரிகைகளை கொண்டே அவர்கள் ஒரு முடிவுக்கு வருகின்றன. அப்பத்திரிகைகளோ எப்பொழுதுமே யோக்கியமானவையன்று. ஒரே விசயத்தைப்பற்றி, பல பத்திரிகைகளும், அவை எந்த கட்சியின் சார்பாக நடத்தப்படுகின்றனவோ அதற்கு ஏற்றப்படி, வெவ்வேறு விதமாக வியாக்கியானம் செய்கின்றன.
ஒருவரை குறித்து ஒரு பத்திரிகை, யோக்கிய பொறுப்புக்கு உதாரணப்புருஷர் என்று கூறும். மற்ற பத்திரிகைகளோ, அவரை அயோக்கியர் என்று சொல்லும். இந்த வகைப் பத்திரிகைகளைப் படிக்கும் மக்கள் அடிக்கடியும், அதிகபட்சம் ஏழாண்டுகளுக்குள்ளும் தங்கள் கருத்தை மாற்றிக் கொண்டு விடுகிறார்கள். இக்கருத்துக்கள் கடிகாரத்தின் பெண்டுலம் போல அப்பக்கமும், இப்பக்கமுமாக ஊசலாடிக் கொண்டேயிருப்பதால், ஒருபோதும் நிலைத்திருப்பதில்லை.
நல்ல பேச்சாளர்கள் அல்லது தங்களுக்கு விருந்துகள், வரவேற்புகள் அளிப்பவர்களின் பின்னாலேயே அம்மக்கள் போய்க்கொண்டிருப்பார்கள். அம்மக்கள் எவ்வாறோ, அவ்வாறே அவர்களது பாராளுமன்றமும். ஆனால், அவர்களிடம் பலமாக ஊன்றிப்போன ஒருகுணம் மாத்திரம் நிச்சயமாக இருந்து வருகிறது. தங்கள் நாடு அழிந்து போவதற்கு இடந்தரவே மாட்டார்கள். எவரேனும் கெட்டஎண்ணத்துடன் தங்கள் நாட்டை நோக்கி விட்டால், அவர்களுடைய கண்களைப் பிடுங்கி விடுவார்கள். இதனால், அம்மக்களிடம் எல்லா உயர்குணங்களும் இருக்கின்றன என்றோ, அவர்களைப் பின்பற்றி நடக்கவேண்டுமென்றோ ஆகிவிடாது.
இந்தியா, இங்கிலாந்தைப்போல நடப்பதென்று ஆரம்பித்துவிட்டால், இந்தியா அழிவுறும் என்பது என்னுடைய உறுதியான நம்பிக்கை.